در دل شب، اين شب متروک و سرد
اين شبِ لبريزِ غزل‌هاي درد
اين شب آشفته نامهربان
اين شب دل مرده‌ي بي‌ناگهان
با دلي آزرده و پايي به گِل
حسرت شمشير شهادت به دل
همدم اندوه و سکوت و غمم
چشمِ پر از حسرت صد ماتمم
آنکه توانست و به تو دل نداد
دل به چراغِ شب ِ محفل نداد
قصه‌ي مجنون و بيابان نکرد
رو به ره مشهدِ « چمران » نکرد
همدم « همّت » نشد و بازگشت
با غم و اندوه تو دمساز گشت ...
بانگ خوش قافله يادش بخير
شوق شب نافله يادش بخير